این روزها که می گذرد
یک ترانه تلخ
قصه ی تنهایی های مرا می سراید
سمفونی گوش خراشی است
روزهاست پنبه دگر فایده ندارد
باید باور کنم
تنهایم

بـه فکر نــوازش دست های منی!
بی آنکــه بدانی ؛
دلـــم است کــه تنهــا مانــده ..
دست هایــم ، دو تاینــد

هی فلانی می دانی ؟ می گویند رسم زندگی چنین است...
می آیند.... می مانند.... عادت می دهند.... ومی روند.
وتو در خود می مانی و تو تنها می مانی
راستی نگفتی رسم تونیز چنین است؟.... مثل همه فلانی ها....؟

برای دیدن بقیه ی جملات به ادامه ی متن بروید

یادم باشد حرفی نزنم که به کسی بر بخوره...
نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد...
راهی نروم که بیراهه باشد...
خطی ننویسم که کسی رو ازار دهد...
یادم باشد دلی نشکنم که...
یادم باشد روز و روزگار خوش است...
همه چیز روبه راه است و خوب...
تنها...تنها...دل ما دل نیست...

گاهی وقتها از نردبان بالا می روی تا دستان خدا را بگیری
غافل از اینکه خدا پایین ایستاده و نردبان را محکم گرفته که تو نیفتی

موقعی که میخواستمت میترسیدم نگات کنم
موقعی که نگات کردم ترسیدم باهات حرف بزنم
موقعی که باهات حرف زدم ترسیدم عاشقت بشم
حالا که عاشقت شدم میترسم از دستت بدم...

اگه می‌تونستم مجازاتت کنم، مجبورت می‌کردم همون اندازه که دوستت دارم، دوستم داشته باشی.

به نام خدا خالق انسان . به نام انسان خالق غم ها . به نام غم ها به وجود اورنده ی اشک ها . به نام اشک تسکین دهنده ی قلب ها . به نام قلب ها ایجاد گر عشق و به نام عشق زیباترین خطای انسان

اگر غرور نبود ؛ چشمهایمان به جای لبهایمان سخن نمیگفتند ؛ و ما کلام محبت را در میان نگاههای گهگاهمان جستجو نمیکردیم

به دنبال واژه مباش... کلمات فریبمان می دهند وقتی اولین حرف الفبا کلاه سرش برود فاتحه کلمات را باید خواند

فهمیدن عشق را چه مشکل کردند ما را ز درون خویش غافل کردند انگار کسی به فکر ماهی ها نیست سهراب بیا که آب را گل کردند

دلتنگی همیشه از ندیدن نیست ، لحظه های دیدار با همه زیبائی گاه پر از دلتنگی است

چه سخت است دلتنگ قاصدکی بودن در جاده ای
که در آن هیچ بادی نمی وزد . . .

خدایا ، آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم
و آنگونه بمیرانم که به وجد نیاید کسی از نبودنم . . .

دورباش امانزدیک!
من ازنزدیک بودنهای دورمیترسم

هروقت یه موقعیت خوب گیرم اومد رو به خداکردم ، پرچمش بالا بود…. آفساید!!!

غربت را نباید در شهری غریب یا در گم شدن لحظه آشنا جستجو کرد. هرگاه عزیزت نگاهش را به دیگری تعارف کرد،آنگاه تو غریبی

هوا گرفته بود و باران می بارید
کودکی آهسته گفت:
خدایا گریه نکن درست میشه

سهراب گفتی:چشمها را باید شست
شستم ولی....گفتی: جور دیگر باید دید
دیدم ولی .... گفتی زیر باران باید رفت
رفتم ولی .... او نه چشمهای خیس و شسته ام را....نه نگاه دیگرم را....هیچ کدام را ندید
فقط در زیر باران با طعنه ای خندید و گفت: ” دیوانه باران ندید

زندگی باید کرد، گاه با یک گل سرخ، گاه با یک دل تنگ! گاه باید رویید در پس این باران، گاه باید خندید بر غمی بی پایان

اگر در جایی زندگی کنیم که : هـــرزگی مــُـد ؛ بی آبرویـــی کـــلاس ؛ مستی و دود تفریـــح ، دزد بودن و لـــاشخوری و گـــرگ بودن رمز موفقیت مون باشه ...  پس باید بپذیریم که  جهنم هم جای بدی نیست و نباید به قسمت آخر اعتراضی داشته باشیم ...

جمله ای نوشته بود با این مضمون:
" من تورا دوس میدارم تو دیگری را ودیگری دیگری را. واینگونه است که ما تنهاییم... "
در جواب نوشتم : این ظاهر ماجراست ، اما واقعیت اینه که : " من خودم رو دوست دارم و تو هم خودت رو و دیگری هم خودش را و اینگونه است که همه تنهایند ... "

فردا و دیروز با هم دست به یکی کردند....دیروز با خاطراتش مرا فریب داد....فردا با وعده هایش مرا خواب کرد....وقتی چشم گشودم امروز هم گذشته بود

در گفتن و شنیدن جمل? “دوستت دارم” چه هست ؟
که کسی که میگویـد عاشق تر میشود و کسی که میشنود بی تفاوت تر

مثل آن مسجد بین راهی تنهایم...
 هر کس هم که می آید مسافر است می شکند .....
.هم نمازش را، هم دلم را ...
 و می رود

اگر زیستن را دوست داشتم ، هرگز به هنگام به دنیا آمدن نمی گریستم !

ساکنان دریا بعد از مدتی صدای امواج را نمی شنوند... عجب تلخ است، قصه ی عادت

مرد زندانی می خندید شاید به زندانی بودن خویش ، شاید هم به آزاد بودن ما راستی زندان کدام سوی میله هاست ؟

بدبختی یعنی
یه عمر تلاش کنی شاه بشی
اما بعد بفهمی
بی بی دلت ، دلداده ی سربازه !
 

چه دیر فهمیدم که زندگی همان روزهایی بود که زود سپری شدنش را آرزو میکردم!

دیرگاهیست
بالهایمان را آویخته ایم به جالباسی
عادت کرده ایم به زمین
زمین جای گرم و نرمیست
چه خیال اگر چشمهایمان را خواب
چه خیال اگر دلهایمان را آب برده است!

زلال که باشی سنگهای کف رودخانه ات رامی بینند،برمیدارند نشانه می گیرند درست به سوی خودت

خدایا این دلتنگی های ما را هیچ بارانی آرام نمیکند
فکری کن اشک ما طعنه میزند به باران رحمتت

قطار راهت بگیر و برو.که نه کوه توان ریزش دارد!نه ریز على پیراهن اضافه!
هیچ چیز مثل سابق نیست....

میدونست دلم اسیره؛ولی رفت.
میدونست گریه م میگیره؛ولى رفت. میدونست تنهایی سخته؛میدونست. میتونست باهام بمونه؛ولی رفت...

اشکهایم که سرازیر‎ ‎می‎ ‎شوند..
دیری نمی پاید‎ ‎که قندیل می بندد..عجیب سرد‎ ‎است هوای نبودنت..

ای کاش عشق نبود ، اگر هم بود یکی پیدا میشد که باورش کنه نه اینکه به عشق شک کنه